जसमा घृणा र प्रेम दुबै अटाउछन् ।
सन्तुलनमा राखेर यी सबैलाई- बाँच्नु
अनवरत मृत्युपर्यन्त कर्तव्य -हृदयको ।
उर्लिएर प्रेम- भित्र कतै हृदयमा
आँखाको बाटो भएर बग्दै गर्दा
मैले कयौंपटक आफैलाई ढाँटेको छु
कि यो मेरो प्रतिरुप होईन भनेर ।।
शब्द वाण बिझाउदा हृदयमा-चसक्क
मैले आफ्नै धड्कनको चाल सुन्दै
मुटुको ग्राफ पढेर यसैको लयमा
धेरै गितहरु कोरेको छु ।
मौन रहेरै पनि धेरै शब्द बोल्ने
उसका निर्जल एकजोर नयनहरुमा
कति इन्द्रधनुष र कविताका हरफहरु
म पढिरहेको हुन्छु । देखिरहेको हुन्छु ।।
- रचनाकाल माघ १ २०७५
No comments:
Post a Comment