"खेलौना" -[कविता] विनोद देउवा

म आज बुज्दैछु , सानो छदा मेलामा जाँदा म मेरो बाउको हात छोडेर , एक टकले खेलौना वाला मोटरसाईकल हेरीरहे , हो त्यै बेला बाले मलाई आफ्नो काँधमा चडाए र आफ्ना कानका दुई लोती मलाई समात्न लगाए , मैले भुरभुरभुररररर गरे , मेरा बा दगुर्दै पर गए ! मेरा लागी तब त्यो खेलौना नपाएको गुनासो थियो , तर जब आज म मेरा बाउको खिया लागेको काँध देख्छु , म मेरो जवान काँध हेर्छु र फेरी बा लाई हेर्छु टलुटुलु किनभने , भोली मैले पनी मेरा बालाई काँधमा चडाउनु पर्नेछ , त्यसैले आज म सोध्न चाहान्छु बा के तपाईलाई जिन्दगी देखी केही गुनासो छ ? के तपाँईलाई मेरा अनगिन्ती सपनाहरु प्रती केही गुनासो छ? आज म साँचिकैको मोटर जती पनी चढ्न सक्छु तर मेरो बा को काँध चढ्न सक्दिन ! किन भने , मेरो बाको शरीर चल्न चाहीने पेट्रोल कतै पाँईदैन ! कहिले काँही सोच्दछु यिनै कुराहरु , रोक्न खोजे पनी आँशु आँखा भित्र बस्नै मान्दैन !