गजल - सुनिल बसौला

आशीर्वाद लिन पैताला छुन्छ निदारले पनि

किन भाग्यलाइ दोषी बनाउछ हारले पनि 

अरे मान्छेहरु सम्बन्धका लागि प्रेम गर्दैछन 

अचानो बनाएको छ मलाइ त प्यारले पनि 

आखामा छोरा राखेर क्षितिज कुर्ने आमा 

छोराको लास पो ल्याएछ अखाबारले पनि

 बुद्ध बन्ने रहरले मलाइ हिटलर बनाएको हो

 अपराधीलाइ छुटकारा दिन्छ कारागारले पनि 

यसकारण अल्झिएको गल्बन्दि तान्न सकिन 

उहि बाटो फर्किन दिएन तिम्रो अनुहारले पनि